Costa Rica & Panama

Hola allemaal!

Na een maand reizen wordt het toch eens tijd om mijn avonturen op te schrijven. Ik heb een geweldige paar eerste weken achter de rug en voel me helemaal op m'n plek in het backpackerswereldje! Mijn eerste stop was de hoofdstad van Costa Rica, San José. Van tevoren had ik de zenuwen nog niet echt ervaren, maar toen ik uiteindelijk op het vliegveld arriveerde in Costa Rica, begon het ook bij mij wel een beetje te kriebelen. Daar sta je dan, in je eentje met een een Lonely Planet in je hand, zoekend naar je eerste hostel en taxichauffeurs die je van alle kanten in veeel te snel Spaans aanspreken. Gelukkig verdwenen de zenuwen snel en ben ik vanaf dat moment echt geen seconde alleen geweest. Het ontmoeten van mensen gaat zo ontzettend makkelijk, iedereen zoekt elkaar op. Mijn Spaans begint langzamerhand ook beter te worden, alhoewel echte gesprekken er nog niet in zitten. Gelukkig heb ik nog vijf maanden om hier aan te werken:)

Ik ben dus begonnen in Costa Rica, in San José. Vanuit daar ben ik naar het noorden gereisd, naar La Fortuna en Monteverde, waar ik mijn reisgenootje voor de twee opvolgende weken heb ontmoet. Een Australisch meisje genaamd Jodie. Overigens is de meerderheid van de reizigers die ik ontmoet Australisch, Duits of Engels en gemiddeld wat ouder dan ik. Samen zijn we naar de Pacifische kust gereisd naar de plaatsen Tamarindo, Manuel Antonio, Dominical en Uvita. Vervolgens zijn we overgestoken naar de Caribische kust, naar Puerto Viejo de Talamanca, en vanuit daar zijn we de grens overgegaan naar Panama. In Panama hebben we eerst heerlijk vertoefd op de eilanden van Bocas del Toro en daarna heb ik afscheid genomen van Jodie. Met een andere groep Australiërs ben ik doorgereisd naar Panama City, vanuit waar ik op een zeilboot ben gestapt richting Colombia.

Nu heb ik op al deze plekken natuurlijk niet stilgezeten (afgezien van de luier-uurtjes op de Caribische stranden, die me overigens ook helemaal niet verkeerd zijn bevallen). Ik heb een hoop ondernomen, veel cultuur gesnoven, genoeg rijst en bonen voor de rest van m'n leven gegeten, en prachtige dingen gezien. Maar een aantal dingen sprongen echt uit:

Two vulcano hike in la Fortuna
In la Fortuna werden we 's ochtends om 8 uur opgehaald door een shuttle bij ons hostel. Ik had me de avond ervoor met twee andere kamergenoten ingeschreven voor een hike naar de twee vulkanen hier in de buurt van la Fortuna, genaamd de Cherro Chato en de El Arenal. Met de shuttle werden we onderaan de Cherro Chato vulkaan afgezet, waar we kennis konden maken met onze gidsen voor die dag en met de rest van de groep. Om 9 uur begonnen we met 3 uur durende klim naar de top van de Cherro Chato. Aangezien het hier makkelijk 35 graden is in de ochtend, vonden we het eerste deel allemaal al vrij pittig. Gelukkig kwamen we na ongeveer een half uur in de echte jungle aan, waar de temperatuur met 10 graden daalde. Letterlijk klimmend en klauterend de berg op, steun zoekend bij boomstronken en lianen, terwijl je om je heen allerlei geluiden van dieren hoort, geweldig! Aangekomen op de top van de Cherro Chato, hadden we prachtig uitzicht op de El Arenal vulkaan. Vanuit hier daalden we af naar de krater van de Cherro Chato, die gevuld is met water. Na een verkoelende duik in dit meer, begonnen we weer aan de afdaling. Op de weg naar beneden begon het te regenen. Ik denk dat ik in m'n leven nog nooit zoveel water uit de lucht heb zien vallen, wat een buien heb je hier! Door de rivieren en watervallen die ontstonden, onze weg naar beneden gebaand. In het dal hebben we als een groep verzopen katjes nog even pauze gehouden en vervolgens begonnen we aan de wandeltocht naar de observatory lodge. Hier de zonsondergang gekeken met uitzicht op beiden vulkanen en daarna een verwarmende duik genomen in de hotsprings. Dit zijn baden die natuurlijk verwarmd zijn door de vulkaan. Aangezien het ondertussen al donker was, was dit een heel apart gezicht. De gidsen staken overal kaarsen aa en klemden die tussen de rotsen die de baden omringden. Met de schaduwen van de jungle en het stomend water, krijg je een beetje een fata morgana gevoel.

Ziplinen in Monteverde.
In Monteverde bevindt zich een ziplining park. De langste kabels zijn anderhalf tot twee kilometer lang en lopen door de jungle heen, of hangen erboven. Als een vogel/superwoman, vlieg je door de lucht, met uitzicht over de jungle, wiehoeeee!

Stranden
Bounty-witte stranden, palmbomen, helderblauwe zee, net als in de film. Mensen met rasta's die surfen, chillen op het strand en reggae muziek luisteren, kortom er heerst een hele chille vibe in de kustplaatsen. Alles gaat hier heel rustig, zoals ze in Costa Rica zeggen: pura vida. Overigens dacht ik in eerste instantie dat de zin "pura vida" een beetje een grap was voordat ik in Costa Rica aankwam, maar ze gebruiken het de hele dag door: voor hallo, dag, dankjewel, alsjeblieft, goed gedaan, natuurlijk etc. Het betekent een beetje zoiets als 'het pure/echte/goede leven'. Ik heb ook leren surfen, nouja leren, het blijft nog steeds bij kleine stukjes staan en vooral veel waterhappen, maar ik blijf oefenen! Wanneer we in een kustplaatsje zijn kijken we standaard de zonsondergang, die zijn prachtig hier. Enkele keren hebben we een kampvuur gebouwd, of is er iemand bij die gitaar speelt, dat maakt het plaatje natuurlijk compleet.

Natuur
Ik heb een aantal natuurparken bezocht en een keer een nachtwandeling gedaan. Veel dieren kunnen spotten mooie natuur gezien. Een hoop luipaarden (zelfs eentje die bewoog), apen, kikkers, schildpadden, spinnen, wasberen, vogels, noem het maar op. Alles is hier zo enorm kleurrijk en groen!

Bocas del Toro eilanden
Dit is een eilandengroep aan de Caribische kust van Panama, net over de grens bij Costa Rica. We hebben hier een aantal dagen geluierd en genoten van de Caribische sferen, zowel overdag als 's avonds. Ons hostel was letterlijk op het water gebouwd, op een eiland niet ver van het hoofdeiland. We hebben regelmatig een verfrissende duik genomen in water, want was was het hier warm. Daarnaast hebben we een aantal van de honderden kleine strandjes verkend, dolfijnen gespot tijdens het ontbijt, we hebben gedoken, en 's avonds waren er feesten in het hostel of we werden meegenomen naar een van de lokale barretjes op het hoofdeiland.

Panama city .
Panama city is de hoofdstad van Panama. Je hebt hier een oud centrum, Casco Viejo, waar prachtige oude koloniale gebouwen te zien zijn. Er zijn hier leuke, goedkope eettentjes en barretjes. Dan heb je natuurlijk het Panama kanaal: een enorme sluis die de twee zeeën met elkaar verbindt. Helaas kwam er de komende uren geen boot doorheen toen wij er waren, maar nog steeds een spektakel om te zien. Vanuit de stad en de vissershaven kan je wel meer dan 50 enorme vrachtschepen zien liggen, die op hun beurt wachten tot ze er doorheen mogen. Tot slot heb je het business centrum, met hoge skyscrapers. Ik vond het een gave stad (heel anders dan verwacht), een hoop veelzijdigheid, in zowel de gebouwen, als in de mensen en de manier van leven.

San blas eilanden
Ik heb Midden-Amerika afgesloten met een zeiltocht door de San Blas eilanden richting Colombia. Aangekomen bij de boot, werden we door de kapitein Stephan en Alice hartelijk ontvangen. We waren met een kleine groep (5 mensen), dus hadden alle ruimte op de boot. De eerste drie dagen hebben we doorgebracht in de San Blas eilanden. Het zijn ongeveer 360 kleine eilanden, waarvan er een deel bewoond zijn door de Kuna indianen, maar ook een hoop onbewoonde paradijselijke eilanden. Kristalhelder water, witte stranden, palmbomen, wat wil je nog meer? Doordat Stephan en Alice goede banden hadden met de Kuna indianen, werden we een aantal keer uitgenodigd op een van hun eilanden, voor een biertje of een vers klaargemaakt visje. De Kuna indianen beheren de gehele San Blas eilanden en het is mooi om te zien hoe weinig ze zich aantrekken van de westerse cultuur. Ze lopen rond in originele Kuna kleding en leven nog steeds in hutjes gemaakt van palmbomen en stukken hout. Op ieder eiland wonen 1 tot 3 families. Tijdens deze drie dagen hebben van eiland naar eiland gezeild/gevaren (er was helaas niet altijd wind...)

Ik heb geweldig gegeten deze week, de kookkunsten van Alice waren fantastisch. De Kuna indianen kwamen in hun kano de zojuist gevangen vis verkopen en Alice maakte hier vervolgens een heerlijk maal van. Hoe fantastisch is het, om te gaan snorkelen in het kristalheldere water, terwijl er op de boot verse kreeft voor je wordt klaargemaakt als lunch? 'S avonds natuurlijk een aantal lekkere drankjes erbij en slapen onder de sterren.

Na drie dagen begon de overtocht naar Colombia. Voor sommigen van de groep betekende dit een reispil naar binnen, en alsnog twee dagen met een emmer op schoot zitten, voor de rest betekende dit een kaartspelletje, boekje erbij, of genieten van de zee. In het begin van de overtocht stond er vrijwel geen wind, dus moesten we een groot deel op de motor doen, om toch de juiste snelheid aan te houden. We hebben we het geluk gehad om Orca's te spotten. De kapitein, die al een aantal jaar deze tocht doet, zei dat hij ze nog nooit zo dichtbij had gezien, dus die kunnen we van ons lijstje afstrepen! De avonduren waren tijdens de overtocht mijn favoriete momentje van de dag. Letterlijk niks anders om je heen als zee, en een heldere sterrenhemel. Het wit van de golven van de boot licht hier neon-groen/blauw op, dus het is net alsof je door magisch water vaart.

Kortom, ik ben enorm aan het genieten van alles wat ik meemaak. Ik zal wat foto's op Facebook plaatsen, die weten jullie vast allemaal te vinden! Een dikke kus vanuit Colombia (ik ben hier net een paar uurtjes aangekomen), en jullie horen van me!